Το βιβλίο του Ιωάννη Γ. Τσάτσαρη «Το Επόμενο Βήμα της Δημιουργίας. Η Αποκάλυψη» που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2002, κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Έπιστος. Η μεγάλη επιτυχία του βιβλίου αυτού οδήγησε και στην έκδοσή του στα Αγγλικά με τον τίτλο “Τhe Next Step of Creation – The Revelation”.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η  λογογράφηση αυτής της εισαγωγής στα ενδότερα του βιβλίου έχει την πρόθεση να δημιουργήσει μια διευκόλυνση στον αναγνώστη για να έλθει στα αποκαλυπτόμενα θέματα, τα κεντροπυρηνικά και τα παραμετρικά, με τις ποικίλες μορφικές τους εννοιολογήσεις, ώστε να εισαχθεί σε μια διάπλατη νοητική αντίληψη και να αποκτήσει αυτή την δυνατότητα που θα μπορούσαμε να την πούμε «αυτοματοποιημένη παρατήρηση» μέσα στην ζωή των διαφόρων επιπέδων του πλανήτη Γη, αλλά και για να ιχνοστοιχειώσει μέσα του σκέψεις για την μετέπειτα πορεία του.

Γι’ αυτό θα προσπαθήσω να δημιουργήσω τέτοια διευκόλυνση λόγου στο άτομο, που να εισαχθεί -αν φυσικά το επιθυμεί- σε αυτές τις αντιλήψεις που θα το φέρουν στην νοητική σταθεροποίηση ότι, μετά την αποχώρηση από εδώ, η ζωή του διαγράφει διάφορες πορείες, βάσει της βιολογικής τοποθέτησης που διαμόρφωσε εδώ, ώστε να βρίσκεται είτε σε ισομετρική διαστάθμιση ισορροπιών, είτε σε ανισότητες την βιολογική του σύσταση που δεν του σταθεροποιούν ισομετρικές διαδρομές. Iσομετρικές διαδρομές σημαίνει, τα συν και τα πλην να ρυθμίζονται στην θέση τους ανάλογα την χρονική στιγμή που θα βρεθεί το άτομο στις κοσμοκοινωνικές του σχέσεις, μη επιτρέποντας στο Aσυνείδητο να το οδηγεί σε μονόπλευρες απαιτήσεις.

Με άλλα λόγια, προσπαθώ να ανοίξω την έξοδο, για να μπορεί το άτομο να περάσει προς τα «έξω» με την νοητική του τοποθέτηση, έχοντας προηγουμένως μέσα του σταθεροποιήσει μια αντίληψη για το νόημα της ζωής, μια ζωή που θα συνεχίζεται μέσα στην απειρότητα των πορειών του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δίδω στον άνθρωπο έναν προσανατολισμό για την μετέπειτα ζωή, ωθώντας τον να παραμελήσει τα εδώ, γιατί αυτό θα ήταν ένα μεγάλο λάθος. Η αποκάλυψη για την συνέχιση της ζωής πέρα από την Γη, θα πρέπει να ωθεί τον άνθρωπο στο να ενεργοποιείται εδώ. Γιατί εδώ στην Γη ο άνθρωπος καλείται να εργαστεί και να αποδώσει. Και αν δεν αποδώσει τα συν, θα πέσει στα πλην. Και τότε θα δημιουργήσει λάθη που δεν διορθώνονται. Γι’ αυτό καλείται να είναι πολύ εργαζόμενος για τα εδώ αλλά και για τα εκεί. Γιατί, αν φροντίζει μόνο για τα εδώ, θα χάσει και τα εδώ και τα εκεί…

Κι εδώ σας λέγω ότι η πρωτοβουλία μου αυτή είναι ατομική και μόνον, και δεν με δεσμεύει κανένας Νόμος του Πατέρα Δημιουργού να το κάνω. Λογογραφώ αυτό το βιβλίο για να δώσω μια απάντηση σε αρκετούς κακόβουλους που έμαθαν για μένα και ορισμένοι από αυτούς μάλιστα διάβασαν και το βιβλίο μου «Η Αποκάλυψη μετά του Ιωάννου» και χωρίς να ελέγξουν εάν πραγματικά αυτό που προσφέρω στον άνθρωπο έχει δεσμευτικές προθέσεις για οπαδοποιημένες λειτουργίες, έσπευσαν να κακολογήσουν το όνομά μου με έναν περιφρονητικό λόγο. Όμως με την συμπεριφορά τους αποδεικνύεται ότι έχουν δώσει όρκο στο ασυνείδητό τους να μην επιτρέψουν στην συνείδησή τους να τους στείλει το μήνυμα που θα τους έλεγε να φροντίσουν για το ατομικό τους συμφέρον, που είναι η πνευματική εξέλιξη, η μόνη που έχει το δικαίωμα να ζητήσει από την νέα εποχή να αποδεχθεί το άτομο στους χώρους της για τα άνω ταξείδια του φωτός και της ζωής εδώ, αλλά και μετά από εδώ. Υπάρχουν οργανοποιημένα συστήματα που ονομάζονται θρησκείες, που χωρίς να το προσδιορίζουν ξεκάθαρα, οδηγούν τον άνθρωπο στο να περιμένει την ζωή μετά θάνατον. Δίνουν αυτή την προσδοκία στον καθένα να αναμένει αυτή την στιγμή, κάτι που σημαίνει αδρανοποίηση στην εδώ πορεία του. Αυτό όμως είναι μεγάλο λάθος και πολύ βλαβερό για τις πορείες του ανθρώπου, γιατί όλοι αυτοί που αναμένουν με αδρανοποίηση την μετά από εδώ ζωή, εισέρχονται στην δυτική πλευρά της συμπαντικής Νομικής διάταξης, που σημαίνει δέσμευση και πορεία με πολλές πιέσεις…

Αλλά ούτε και πρέπει ο άνθρωπος να δημιουργεί πρόχειρα και βιαστικά την σκεπτομορφική τοποθέτηση ότι, φεύγοντας από εδώ, όπως και να έχει πράξει, θα πάει «στον χώρο των αγγέλων», κάτι που πολλοί λένε σε διάφορες αναφορές τους, κυρίως όταν πεθαίνει κάποιος που είναι γνωστός σε πολλούς. Αυτά δεν γίνονται. Γιατί, κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη στα σύμπαντα και ότι ο καθένας μπορεί να δημιουργεί δικούς του Νόμους κατά την ασυνείδητη επιθυμία του!! Όμως η δικαιοσύνη είναι ένας απαράβατος κανόνας που διατηρεί την ατομικότητά του σε τέτοια ακεραιότητα, που δεν αγγίζεται ούτε από τον Πατέρα Δημιουργό. Διότι, όταν ο Πατέρας Δημιουργός άφησε τον εαυτό Του να εκδηλωθεί προς τα έξω και να γίνει η Δημιουργία, έθεσε τους Νόμους να λειτουργούν ανεπηρέαστα και αφαίρεσε το ατομικό Του δικαίωμα να τους επηρεάζει Αυτός. Η προσπάθειά μου σ’ αυτό το βιβλίο, που ειδικές ατομικές μου επιθυμίες όρισαν να το γράψω, είναι να σας εισάγω πολύ συνοπτικά στα νοήματα της Δημιουργίας. Γι’ αυτό και θα προσπαθήσω να σας λογογραφήσω τα βασικά σημεία που πρέπει να φροντίσει να μάθει ο άνθρωπος -αν βέβαια το επιθυμεί- αποκαλύπτοντας στα διάφορα κεφάλαια όλο το γίγνεσθαι της φυσικής δημιουργίας, αλλά και το πώς μπορεί ο άνθρωπος να παραπλανηθεί, να γίνει δέσμιος του Aσυνειδήτου και να υποπίπτει συνεχώς σε λάθη. Κάτι που του διαμορφώνει και ένα μέλλον αβέβαιο.

Κατά την γνώμη μου αυτό το βιβλίο είναι αναγκαίο για τον καθένα να το αναγνώσει, διότι του αποκαλύπτει τα δικαιώματα που έχει στην πορεία του ώστε, αν τα χρησιμοποιήσει, να μην μπορέσει η αντινομική αρχή να τον οδηγήσει στις δεσμευτικές της καταχθόνιες επιθυμίες. Εδώ στην Γη, βάσει του Νόμου της ατομικής εξέλιξης, καλείστε να δείτε μέσα από τα επίγεια θέματα και ταυτοχρόνως να γίνετε παρατηρητές των αποτελεσμάτων τους, ώστε μετά να νοιώσετε και την ανάγκη να δείτε πώς λειτουργούν τα σύμπαντα κάτω από τις Νομοδιατάξεις που έθεσε ο Πατέρας Δημιουργός. Στο βιβλίο αυτό αναφέρω πώς, κατά την ουδέτερη αντίληψή μου, άρχισε η Δημιουργία. Πώς ο Πατέρας αποδέσμευσε ένα μεγάλο μέρος της οργανικής Του δυνάμεως και το εξέπεμψε προς τα έξω, δημιουργώντας τα σύμπαντα με τις κοσμικές τους Ιεραρχίες. Και πώς, για να σταθούν σε μια σταθεροποίηση τα κοσμικά σύμπαντα, τοποθέτησε την διπολική θέση που ονομάζεται Νομία και Αντινομία και από εκεί όρισε να συνυπάρχουν ως συλλειτουργοί της Δημιουργίας και να διεκδικούν η κάθε μία στην ατομική της θέση τα δικαιώματά τους στην πορευόμενη Δημιουργία που ονοματολογείται και Φύση. Τέλος δίνω την απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί κανείς να δει τον Πατέρα Δημιουργό των πάντων ή άλλες μεγάλες συμπαντικές Ιεραρχίες, για να σταματήσω το ασυνείδητο του καθενός από το να θέτει αυτό το ερώτημα.

Θέλω επίσης να σας επισημάνω το εξής σοβαρό: όλοι μπορεί να βρεθείτε σε κάπως δύσκολη θέση διαβάζοντας τα γραφόμενα του βιβλίου, διότι αυτές τις αποκαλύψεις δεν τις συνέλαβε ποτέ πριν κανείς στις Ιεραρχίες τους, ώστε να τις λογογραφήσει και να τις προσφέρει στους ανθρώπους της Γης. Έτσι η αποκάλυψη αυτή παρουσιάζει ίσως κάποια δυσκολία στην κατανόηση. Γι’ αυτό πρέπει να την αναγνώσετε, πράγμα που θα σας οδηγήσει στην «άνω γνώση», και όχι απλώς να την διαβάσετε. Επίσης, ίσως παρατηρήσετε ότι επαναλαμβάνω σε αρκετά σημεία του βιβλίου κάποιες ονοματολογήσεις πάνω στο Aσυνείδητο. Aυτό το επισημαίνω μόνο και μόνο για να κατανοήσετε ποιος είναι ο κυρίαρχος διασαλευτής της ζωής του ανθρώπου εδώ στην Γη, που δημιουργεί και το πλην, κάτι που σημαίνει πως ο άνθρωπος θα έχει απώλειες στην ψυχοσωματική του ισορροπία. Όσο για την τόσο μεγάλη αποκάλυψη που κάνω, σας λέγω, μην εκπλήσσεστε, διότι και η Γη ανήκει στο οικοσύστημα του Πατέρα Δημιουργού των πάντων και δεν θα μπορούσε ποτέ ο Πατέρας να μην κάνει αυτό που όρισε από την αρχή για την Δημιουργία Του, δηλαδή να προσφέρει και στις κατώτερες κοσμικές τάξεις των ανθρώπων την βοήθεια να εισέλθουν σε αντιλήψεις για την Δημιουργία, ώστε δραττόμενοι και οι άνθρωποι αυτής της ευκαιρίας, να ξέρουν πως πρέπει να πορευτούν για να ανέλθουν στα Άνω σύμπαντα. Με αυτή Του την προσφορά μάς παρουσιάζει και την μεγάλη φιλευσπλαχνία Του…

Μα θα μου πείτε «κι εσύ, πως τα γνωρίζεις όλα αυτά;». Αυτό να μην το ρωτάτε, γιατί δεν θα το μάθετε ποτέ. Εσείς πάρτε εκείνα που σας χρειάζονται και τα έχετε ανάγκη, και προχωρήστε στην ζωή, αφήνοντας τον αφανή ξένο στις πορείες του…

OΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Ο ριζόμενος από την ατομική μου νόηση θέλω εδώ να σας αναφέρω ότι όλο αυτό το συστηματοποιημένο λογογράφημα που σας παρουσιάζω μέσα στο βιβλίο μου, το όρισε μια λειτουργική κατάσταση της Νέας Εποχής να αποκαλυφθεί. Τώρα, γιατί όρισε εμένα και όχι κάποιον άλλον, αυτό το γνωρίζει μόνον η Εποχή και όχι εκείνος που αποκαλύπτει. Διότι η κάθε Εποχή ορίζεται ως ένας ατομικός πυρήνας που θέλει πάντοτε να δώσει την απάντηση στο ερώτημα αν τα κοσμοδημιουργήματα που έγιναν έχουν μια ωφελιμότητα ή αν είναι μια βλαβερή προσφορά για τους ανθρώπους. Και μην απορήσει κανείς, ούτε να θέσει ανταγωνιστική επιθυμία αντιδράσεως μέσα του για τις αποκαλύψεις που κάνω. Αυτά όλα ορίσθηκαν να τα λογογραφήσω, για να εισέλθουν ως αντίληψη σε όποιους πραγματικά επιθυμούν να μάθουν τις αιτίες για τα γεγονότα που συμβαίνουν.

Η Εποχή θέλει οπωσδήποτε να παρουσιάσει στους ανθρώπους της Γης ότι οι προσπάθειές τους μπορεί να ήταν πολύ μεγάλες, αλλά η Αντινομική Τάξη κατάφερε να τους αλλάξει δρόμο πορείας και να τους φέρει μέσα σε δράσεις που να διαμορφώνουν ένα αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα αυτό, όταν έχει αναπτυχθεί μέσα από λαθεμένο δρόμο, δίνει το παραγόμενό του, που είναι οι καταστάσεις που σήμερα συμβαίνουν και – σας το λέγω- θα συμβούν ακόμα πιο πολλές. Γι’ αυτό, αν δεν προσέξει ο άνθρωπος τον δρόμο που ακολούθησε για να φτάσει στα διάφορα παραγόμενα που προσδιόριζε ότι θα του αποκαταστήσουν την ζωή σε ψευδαισθησιακές πληρότητες, τότε το λάθος αυτό θα τον οδηγήσει προς την πτώση και την αμετάβλητη διασάλευση της ψυχοσωματικής του θέσης προς τα Κάτω σύμπαντα…