Το βιβλίο του Ιωάννη Γ. Τσάτσαρη «H Γνώση. Αποκάλυψη» που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2009, κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Έπιστος.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Θεμελίωση και ο αναλογισμός για την αρχή της Γνώσης Η Γνώση είναι μια παραγωγική ταξιδευτική σειρά κυκλοπορειών που δεν συνυπάγονται σε μεμονωμένες αντιλήψεις προορισμένες για διαχωρισμένους τομείς. Είναι το ΟΛΟΝ τής γενεσιουργού παραγωγής στο άπειρο πριν, στο άπειρο παρόν και στο άπειρο μέλλον. Και μόνον εάν εισέλθεις ως ταξιδιώτης σε αυτές τις άπειρες κυκλοπορείες, θα μπορείς να λογίζεσαι ως συνυπαρξιακός Γνώστης των διαδρομών σου. Κι αυτό πάντοτε θα σε οδηγεί στην αποκατάσταση τής ευρηματικής ζωής, που είναι και η ολοκλήρωση της ουσιαστικής ευτυχίας.

Η  Γνώση είναι ένας μηχανισμός λειτουργίας μέσα στο κάθε άτομο που τού διαμορφώνει ικανότητες να ταξιδεύει μέσα στην Δημιουργία, όχι απαραίτητα με το υλικό του σώμα, αλλά με την νοητική του τάξη. Η ουσιαστική Γνώση φέρνει το άτομο στην ανεύρεση των συνδυασμών των συστοιχειώσεων τού κάθε χώρου που επιθυμεί να γνωρίσει. Αλλά τον οδηγεί άριστα και στο να γνωριστεί με τον εαυτό του. Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε παρορμητικά στην Ψυχή. Δεν συλλογιστήκαμε ότι η Ψυχή βρίσκεται σε ένα κατασκευασμένο σώμα, με τις πολυμορφικές του διακλαδωτικές και γεωμετρικές συστάσεις, που διαμορφώνουν στο σύνολό τους μιαν οργανικότητα. Στην οργανικότητα αυτή, που αποτελείται από πάρα πολλούς συνδυασμούς, φαινομενικά και τυπογονικά ο άνθρωπος έχει δώσει διάφορα επιμέρους ονόματα των στοιχείων τού συνόλου. Ουσιαστικά, όμως, κατονόμασε μόνο εκείνα που φαίνονται χονδροειδέστατα στην οπτικότητά του. Κι αυτό επειδή δεν εισήλθε ποτέ στην λειτουργικότητα τού κάθε στοιχείου ως συν και πλην, ώστε να μπορεί να έχει ένα συμπέρασμα για την αποστολική λειτουργία τού οργανισμού του.

Η λέξη «αποστολική»είναι το σημαντικότατο σημείο τής οργανικότητας, που ο άνθρωπος θα έπρεπε να το τιτλοφορεί μέσα του και να το επισημοποιεί στην νοητική του καθημερινότητα. Πώς είναι η οργανικότητα, γιατί είναι, τι κάνει, γιατί το κάνει και τι γίνεται μετά από όλη αυτήν την διακινητικότητα, όταν η Ψυχή αποχωρεί από το σώμα; Το σώμα αυτό πού κατατάσσεται στην συνέχεια, ώστε να ολοκληρωθεί και να αφομοιωθεί η παρουσία του στην γονιδιακή του έλευση; Η ουσιαστική Γνώση είναι εκείνη που θα αποκαταστήσει τον άνθρωπο μέσα σε όλες αυτές τις αντιλήψεις και θα τον οδηγήσει στα ειδικά ενδιαφέροντά του, που τού προσδιορίζουν και το ες αεί μέλλον μέσα στα σύμπαντα. Από εκεί θα μπορέσει να διαδρομήσει την κύρια πορεία της ζωής του, για να είναι και γνώστης της παρουσίας του εδώ για τον ίδιον, αλλά και γνώστης όλων των δημιουργημένων στοιχείων και συστοιχείων της Φύσης.

Γι’ αυτό θα είναι καλό το κάθε άτομο να προσδιορισθεί στον Κανόνα τής αναζήτησης, ώστε να τού δοθεί αυτή η ευήμερη μηχανιστική δύναμη που θα τον προσανατολίσει στην ανεύρεση τής ίδιας τής μορφοαισθητικής ζωής τής Ψυχής του. Τότε εισέρχεται στο αθάνατο άρμα της και προχωρεί στις ες αεί πορείες του μέσα στο σύμπαν.